Czy dziecko jest wartością bezwzględną?

Przed narodzeniem nie ma dziecka. Jest tylko zlepek komórek. O wartości dziecka można mówić dopiero po narodzeniu.

Jeśli dziecko pojawi się w nieodpowiednim momencie życia rodziców, jeśli nie jest chciane – to może to bardzo mocno skomplikować i utrudnić ich życie.

Bez ograniczenia liczby dzieci w rodzinach nie jest możliwa ochrona klimatu. Najbardziej przyczynia się do ochrony klimatu rezygnacja z posiadania dzieci w ogóle. Ale ograniczenie liczby potomstwa też jest działaniem na rzecz planety.

Ograniczenie liczby dzieci w rodzinach postulują naukowcy. „Amerykańska badaczka Kimberly Nicholas twierdzi, że rezygnacja z posiadania dziecka pomoże zaoszczędzić 58,6 t emisji dwutlenku węgla rocznie. Jest to wielkość odpowiadająca emisji towarzyszącej codziennemu prowadzeniu auta przez 24 lata”. (...) Nicholas podkreśla, że nie chce budzić wstydu wśród rodziców, którzy decydują się na potomstwo. Jednak jej badania przy współpracy z Seth Wynes wykazały, że jednym z czterech, najlepszych sposobów na walkę z kryzysem klimatycznym jest właśnie ograniczenie liczby posiadanych dzieci. Pozostałe trzy to: rezygnacja z samochodu, przejście na weganizm i ograniczenie liczby lotów.

Twierdzenia Nicholas są zgodne z tym, co w rozmowie z WP przedstawił profesor Jason Box. Znany glacjolog i klimatolog również podkreślał, że posiadanie mniejszej ilości dzieci jest sposobem na walkę ze zmianami klimatycznymi”.

Naukowcy alarmują - dzieci są kolejnym zagrożeniem dla klimatu. Powinniśmy ograniczyć ich liczbę
https://tech.wp.pl/naukowcy-alarmuja-dzieci-sa-kolejnym-zagrozeniem-dla-klimatu-powinnismy-ograniczyc-ich-liczbe,6403118215809153a

Ograniczenie liczby dzieci w rodzinach promują także celebryci. Przykładem może być tu Książę Harry z brytyjskiej rodziny królewskiej. „– Zawsze myślałem: tylko wypożyczamy to miejsce – powiedział Harry o naszej planecie. – I z pewnością, skoro jesteśmy tak inteligentni i tak rozwinięci, powinniśmy je zostawić w dobrym stanie dla przyszłych pokoleń. Książę powiedział też, że jego stosunek do kwestii zmian klimatycznych zmienił się po narodzinach jego pierwszego dziecka, które przyszło na świat w maju tego roku”.

Książę Harry chce mieć tylko dwoje dzieci. To wyraz troski o naszą planetę
https://www.f5.pl/zmiany-klimatu/ksiaze-harry-chce-miec-tylko-dwoje-dzieci-wyraz-troski-o-nasza-planete

Od przyszłości rodziny ważniejsze jest indywidualne szczęście i samorealizacja. Liczy się tu i teraz, a nie to, co będzie za wiele lat.

Od przyszłości narodu i państwa ważniejsze jest indywidualne szczęście i samorealizacja.

Jeśli religie będą tracić swoje znaczenie – to będzie to coś pozytywnego. Trzeba ograniczyć wpływ religii na życie publiczne.

Prawo powinno chronić dzieci, które się urodziły. Przed narodzeniem nie można mówić o dziecku i o tym, że ma ono jakieś prawa.

Aborcja jest prawem człowieka, prawem kobiety. W wielu krajach obowiązujące prawo jest z tym zgodne. Odmowa prawa do aborcji jest łamaniem praw człowieka. Powoływanie się na „prawa dziecka nienarodzonego” nie ma żadnych podstaw, bo wtedy jest tylko zlepek komórek.

Pojawienie się niechcianego dziecka może być z różnych względów zagrożeniem i problemem dla rodziców.

Dzieci są też zagrożeniem dla klimatu.

Biologia wskazuje, że początkiem życia człowieka jest moment poczęcia. Już wtedy określonych jest wiele cech indywidualnych człowieka zapisanych w jego DNA. Od momentu poczęcia mamy do czynienia z rozwojem konkretnego człowieka. Nie ma takiego momentu w rozwoju płodowym, w którym można by wskazać, że przed nim nie ma człowieka, a po nim już jest człowiek.

Dzieckiem jest człowiek od poczęcia do pełnoletności
https://opoka.org.pl/News/Polska/2020/dzieckiem-jest-czlowiek-od-poczecia-do-pelnoletnosci

Dzieci urodzone po śmierci ojca są jeszcze przed urodzeniem podmiotem prawa i mogą dziedziczyć po swoim ojcu, jeśli umarł przed ich narodzeniem.

Miłość dziecka jest ważniejsza od kariery, awansu. Dziecko to człowiek, który może pokochać swoich rodziców, jak nikt inny. I komu rodzice mogą dać swoją miłość. To jest ważniejsze od największych sukcesów w pracy.

Do dziewczyny rozważającej aborcję ktoś powiedział: „Nikt cię nie będzie tak kochał jak to dziecko”.

Istnieją osoby, które wraz z upływem lat mają coraz większą świadomość, jak wielką wartością jest dziecko, które stracili poprzez aborcję. Kiedyś nie uznawali dziecka za wartość, a dziś mają na to zupełnie inne spojrzenie.

Przykładem może być tu Nick Loeb, reżyser filmu „Wyrok na niewinnych. Sprawa Roe przeciw Wade”. Loeb zagrał też w tym filmie rolę dra B. Nathansona – lekarza, który przeprowadził ok. 70 tys. aborcji. „Loeb w wywiadzie dla „Hollywood Reporter”, zapytany, dlaczego podjął ten temat, w bardzo osobistym tonie wyznał, że sam stracił dwójkę dzieci w wyniku aborcji, po czym dodał: – Im bardziej się starzeję, tym bardziej żałuję. Gdybym miał wtedy tę wiedzę, którą posiadam teraz, nie doszłoby do tego. Każdego roku śnię o moich dzieciach w takim wieku, w jakim byłyby teraz. Te sny zaczęły się wiele lat temu i jest to dla mnie duży ciężar emocjonalny”.

Film z Jonem Voightem wzbudza ataki lewicy
https://www.gosc.pl/doc/6811021.Film-z-Jonem-Voightem-wzbudza-ataki-lewicy

O pozostawieniu głębokiego, często nieuświadamianego, śladu w psychice rodziców abortowanego dziecka opowiada J. Jeffes w książce Co się dzieje po aborcji? Sam czegoś takiego doświadczył. Pod wpływem tych doświadczeń zajął się prowadzeniem terapii poaborcyjnej. Jego osobista historia, jak i historie osób, z którymi pracował to bardzo wyraźne pokazują, jak wielką wartością jest dziecko.

J. Jeffes, Co się dzieje po aborcji? Druga strona historii, Toruń 2016

U części kobiet po dokonaniu aborcji można stwierdzić istnienie różnych dolegliwości psychicznych i somatycznych. Istnienie tych dolegliwości wskazuje na to, że kobiety te mają świadomość, że poprzez aborcję została utracona wielka wartość jaką było dziecko.

Dolegliwości te nazywane są syndromem (zespołem) poaborcyjnym (postaborcyjnym). Syndrom ten „jest złożonym zjawiskiem składającym się z całego szeregu symptomów, dolegliwości występujących u osób mających styczność z poczętym, lecz nienarodzonym dzieckiem, którego życie zostało przerwane wskutek aborcji. Owe dolegliwości mogą przyjmować postać chorób somatycznych, zaburzeń emocjonalno-psychicznych oraz zranień duchowych. Oczywiście osobą najbardziej dotkniętą aborcją (oprócz rzecz jasna samego dziecka) jest matka, lecz syndrom ten, choć w innej formie, może dotknąć także ojca, rodzeństwa dziecka, a także personelu medycznego dokonującego aborcji”.

A. Wątróbski, Syndrom poaborcyjny
https://e-civitas.pl/pl/opinie/syndrom-poaborcyjny

Wzajemna miłość rodziców i dziecka jest ważniejsza od przyjemności. Człowiek rośnie i spełnia się kochając i podejmując odpowiedzialność za innych. Kiedy człowiek szuka przyjemności za wszelką cenę traktuje innych ludzi instrumentalnie.

Przyjemność seksualna jest gratyfikacją natychmiastową, ale płytką, a miłość dzieci do rodziców jest gratyfikacją odroczoną, ale dużo głębszą.

Patrząc na to w szerszej perspektywie warto podkreślić, że zdolność do odroczenia gratyfikacji jest jednym z wyznaczników tzw. inteligencji emocjonalnej czyli zdolności kierowania swoimi emocjami. Jeśli taką umiejętność (odroczenia gratyfikacji) posiadają dzieci to jest to znaczący prognostyk sukcesów w dorosłym życiu.

D. Goleman, Inteligencja emocjonalna, Poznań 2007

Wartość dziecka nie zależy od tego, czy ktoś ją dostrzega czy nie. Dziecko jest wartością bezwzględną, ale niektórzy ludzie tego nie dostrzegają.

Jedno z rodziców może dziecka chcieć, a drugie nie. Może tez być i tak, że rodzice dziecka zmienią swoje stanowisko – i dziecko pierwotnie „niechciane” stanie się „chciane”. To pokazuje niedojrzałość myślenia w kategoriach dziecka „chcianego”.

Dziecko ma prawo do życia. Jest to prawo ugruntowane, oparte na fakcie, że dziecko jest człowiekiem. I tak jest traktowane w przepisach prawa (np. w wypadku śmierci ojca przed narodzeniem dziecka).

Nie ma czegoś takiego jak aborcja jako prawo kobiety, bo nie ma czegoś takiego jako prawo matki do zabicia swojego dziecka. Ani matka, ani ojciec, ani nikt inny, nie ma prawa zabić dziecka – czy to przed jego urodzeniem (wynajmując do tego inne osoby) czy też po jego urodzeniu. Dziecko przed narodzeniem, jak każdy człowiek, ma prawo do życia.

Jeśli ktoś mówi o prawie wyboru kobiety, to trzeba doprecyzować o jaki wybór kobiety chodzi – wybór między czym a czym. Wybór, o którym jest mowa w kontekście aborcji to wybór między pozwoleniem na urodzenie się dziecka, a pozbawieniem go tej możliwości poprzez jego zabicie. Prawo wyboru oznacza tu więc przyznacie kobiecie prawo decydowania o życiu i śmierci swego dziecka. Jeśli tak zdecyduje to może urodzić dziecko, jeśli zdecyduje inaczej – może je zabić.

Nie powinno się mówić o prawach kobiety w kontekście aborcji ponieważ dziecko nie jest tylko sprawą matki, ale i ojca. Ojciec powinien wziąć na siebie odpowiedzialność za dziecko i je chronić. Powinien też chronić i wspierać matkę swego dziecka.

Niestety w praktyce często bywa tak, że ojciec dziecka ucieka od odpowiedzialności i zostawia kobietę samą. Ale to nie jest powód, aby na pojawienie się dziecka patrzeć jednostronnie – tylko z perspektywy matki, pomijając zupełnie ojca.

I matka i ojciec mają wobec swego dziecka przede wszystkim obowiązki: ochrony jego życia i zdrowia, stworzenia mu dobrych warunków do rozwoju, opieki.

Jeśli nie wolno wymagać heroizmu od rodziców w sytuacji choroby dziecka w okresie płodowym, to nie wolno też wymagać od nich heroizmu w sytuacji, kiedy dziecko poważnie zachoruje już po urodzeniu. Jeśli przed urodzeniem kobieta miałaby prawo do aborcji, to również po urodzeniu dziecka powinna mieć prawo do zabicia dziecka w sytuacji poważnej choroby.

Teorie zagrożenia klimatycznego są zmienne, a czasem wręcz sprzeczne. W latach 70-tych mówiono o groźbie globalnego ochłodzenia (zlodowacenia). Potem mówiono o dziurze ozonowej. Następnie pojawiła się teoria globalnego ocieplenia klimatu i zagrożenia topnienia lodowców. Obecnie mówi się o zmianach klimatycznych. Wydaje się, że stałe pozostaje straszenie ludzkości katastrofą klimatyczną przy ciągłej zmianie narracji, z jakiego powodu miałby ona nastąpić.

Dużo bardziej uzasadnioną i ugruntowaną w badaniach jest teoria katastrofy demograficznej. Jeśli nie ma przyrostu naturalnego społeczeństwo wymiera. Niesie to szereg problemów m.in. brak środków na emerytury (brak dostatecznej ilości osób, które będą utrzymywały emerytów), osłabienie siły gospodarki, osłabienie siły państwa prowadzące do jego zaniku. Tymczasem o katastrofie demograficznej prawie w ogóle się nie mówi.

Teoria katastrofa klimatyczna jest rzeczą dyskusyjną i nie ma rozstrzygających argumentów, że jest czymś więcej niż jedną z teorii (a istotą teorii jest ich hipotetyczność). O przyrodę trzeba dbać i robić wszystko – w granicach rozsądku – by ją ratować. Jednak teza, że takim ratunkiem jest rezygnacja z dzieci pasuje do opisu świata przez sekty, a nie racjonalnie myślące istoty.

Wprowadzenie szerokiej dostępności aborcji w Polsce w czasie II wojny światowej było jednym z elementów faszystowskiego programu wyniszczenia narodu polskiego.

„Adolf Hitler zalegalizował aborcję – W latach 1943-1945 obowiązywało prawo pozwalające Polkom na dokonywanie aborcji w nieograniczonym zakresie. Był to jedyny przypadek w historii Polski kiedy aborcja była legalna „na żądanie”. Warto dodać, że w Niemczech takie prawo nie obowiązywało, a Niemka która usunęła własne dziecko była skazywana na karę śmieci. Wyjątkiem było zagrożenie życia matki. Polityka Hitler dotycząca aborcji na terenach Europy wschodniej, w tym Polsce miała inny cel. Było nim wyniszczenie „niższej rasy”, za jaką Niemcy uważali Słowian, w tym Polaków. Potwierdzeniem tego mogą być słowa Fuhrera z 22 lipca 1942 roku „W obliczu dużych rodzin tubylczej ludności, jest dla nas bardzo korzystne, jeśli dziewczęta i kobiety mają możliwie najwięcej aborcji”

9 marca 1943 roku Adolf Hitler zalegalizował aborcję „na żądanie” na ziemiach polskich
https://historykon.pl/9-marca-1943-roku-adolf-hitler-zalegalizowal-aborcje-na-ziemiach-polskich/

Epitet „faszyści” to propagandowa próba zdyskredytowania oponenta stosowana przez wiele lat przez środowiska lewicowe. Wykorzystanie tego terminu w propagandzie zostało wprowadzone przez Stalina i przez lata termin ten był odnoszony do wszystkich, którzy krytykowali ZSRR. Epitet ten propaganda stalinowska traktowała bardzo instrumentalnie – był bowiem okres, kiedy ZSRR ściśle współpracował z „faszystowskimi” Niemcami (po pakcie Ribbentrop-Mołotow z 23.08.1939 na podstawie którego ZSRR i faszystowskie Niemcy podzieliły między siebie państwa i narody Europy Środkowo-Wschodniej).

Zarzut faszyzmu wobec obrońców wartości dzieci i macierzyństwa to klasyczny przykład argumentu ad personam. Jest to próba zastąpienia merytorycznej polemiki atakiem na oponenta. Taki argument nie ma wartości logicznej, jest niszczeniem debaty publicznej.

Przewidywania dotyczące terminu przeludnienia ziemi już kilka razy okazywały się błędne. Przewidywano np. że do roku 2000 zabraknie na ziemi jedzenia. Argument przeludnienia ma charakter ideologiczny, nie poparty rzetelną analizą rzeczywistości. Jest to przejaw ideologii antynatalistycznej i maltuzjańskiej.

Istnieją państwa o proporcjonalnie dużej gęstości zaludnienia, które są bogate i dobrze sobie radzą z wyżywieniem ludności. Przykładem może być tu Japonia, Korea Południowa czy Holandia.