Spór o rodzinę

Czy rodzina jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju?

Tak postawiona kwestia sporna wymaga istotnego ograniczenia i wskazania, co nie jest tu przedmiotem poszukiwań. Kwestia sporna nie jest pytaniem o:

konkretną rodzinę. Nie chodzi tu o konkretną rodziną, która może mieć na swoich członków dobry lub zły wpływ, która może być dobrym środowiskiem życia i rozwoju albo też środowiskiem negatywnym.
socjologiczną ocenę polskich rodzin. Nie chodzi tu też o socjologiczną ocenę aktualnej sytuacji polskich rodzin. Rodzina jest rzeczywistością dynamiczną, rzeczywistością w rozwoju więc jej ocena socjologiczna może się zmieniać.

Sens kwestii spornej odnosi się do rodziny w ogóle. Można ten sens wyrazić w postaci takich pytań:

Czy rodzina ma z zasady dobry wpływ na swoich członków?
Czy życie rodzinne z zasady podnosi jakość życia?
Czy zjawiska negatywne wynikają z samej istoty rodziny czy też są wynikiem niedojrzałości lub złej woli konkretnych osób?

Kliknij na jedną z odpowiedzi poniżej by wyświetlić argumenty i kontrargumenty

Tak! Rodzina jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju

Nie! Rodzina nie jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju

Tak! Rodzina jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju

Opis stanowiska

Teza, że rodzina jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju oznacza, że rodzina ma dobry wpływ na swoich członków, że życie w rodzinie niesie ze sobą pozytywne skutki dla osób ją tworzących oraz dla szerszej społeczności.

Teza ta odnosi się przede wszystkim do potencjału, jaki jest zawarty w rodzinie. Ten dobry wpływ to możliwość wpisana w sam fakt istnienia rodziny, możliwość, którą większość rodzin w znacznej mierze realizuje i rozwija. Ta możliwość dobrego wpływu nie jest jednak czymś, co dzieje się automatycznie. Aby tak było potrzebne są aktywne działania i przezwyciężanie trudności, jakie pojawiają się w życiu rodziny. Rodzina to wspólnota, którą trzeba budować. Jest to zadanie na całe życie.

Stanowisko, że rodzina jest dobrym środowiskiem życia i rozwoju niesie skutki praktyczne. Jednym z nich jest nastawienie, że rodzinie jest potrzebna pomoc, aby ten pozytywny potencjał, jaki jest w niej zawarty był realizowany w jak największym stopniu. Nastawienie to realizują różne instytucje i środowiska podejmując programy prorodzinne. Jeśli takie działania podejmuje państwo, lub struktury międzynarodowe i czyni je swoim priorytetem, to wtedy można mówić o family mainstreaming (rodzina umieszczona w centrum głównego nurtu działania).

Przykład koncepcji

Ilustracją stanowiska, że rodzina jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju może być koncepcja Steven`a Covey`a przedstawiona w książce „7 nawyków szczęśliwej rodziny”. Według niego konkretna rodzina może osiągnąć różne poziomy swego rozwoju. Im wyższy jest poziom rozwoju rodziny tym stanowi ona lepsze środowisko życia i rozwoju i tym mocniejszy jest jej dobry wpływ na swoich członków.

ETAP 1 – PRZETRWANIE

„Wiele rodzin i małżeństw dosłownie walczy o przetrwanie, nie tylko w sensie ekonomicznym, lecz również psychicznym, duchowym i społecznym. Życie tych ludzi pełne jest obaw i niepewności. Walczą, aby przerwać każdy dzień. Żyją w świecie chaosu”.

ETAP 2 – STABILNOŚĆ

„... rodzina zyskuje stabilność – staje się przewidywalna i można na niej polegać. (...) ale to jeszcze nie jest rodzina „udana”. Ma pewien stopień organizacji (...) jednak nie ma prawdziwej strategii rozwiązywania problemów. Członkowie rodziny (...) zadowolenia szukają z dala od rodziny. Dom jest dla nich po prostu miejscem, które musi ich przyjąć. Życie rodzinne ich nudzi. (...) Rodziny nie łączy poczucie wspólnych dokonań. Nie ma w niej prawdziwego szczęścia, radości, miłości czy spokoju”.

ETAP 3 – SUKCES

„W udanych rodzinach stawia się i osiąga ważne cele. Instytucja „rodziny” ma znaczenie dla jej członków. Są oni naprawdę szczęśliwi, mogąc być razem. Panuje między nimi atmosfera radości i zaufania. Udane rodziny planują i organizują wspólne zajęcia (...)”

ETAP 4 - ZNACZENIE

„Czwarty poziom, czyli nadanie znaczenia życiu rodzinnemu, rodzina może osiągnąć wówczas, gdy angażuje się w znaczące przedsięwzięcia poza swoim obrębem. Nie poprzestaje na cieszeniu się, iż jest udana rodziną, lecz ma poczucie pewnego posłannictwa i odpowiedzialności za szerszą rodzinę ludzką. (...) Takie działania na rzecz innych daje głębsze poczucie satysfakcji i to nie pojedynczym członkom, lecz rodzinie jako całości”.

Ten ostatni etap charakteryzuje się powstaniem trwałej i pięknej „kultury rodzinnej”. Jeśli rodzina osiągnie ten ostatni etap to jej pozytywny wpływ na osoby ją tworzące i na społeczność ma największą siłę.

S. Covey, 7 nawyków szczęśliwej rodziny, Poznań 2012

Przykład w edukacji

Przekonanie, że rodzina jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju jest podstawą przedmiotu Wychowanie do życia w rodzinie.

Podstawa programowa - Wychowanie do życia w rodzinie
https://www.ore.edu.pl/wp-content/uploads/2017/05/wychowanie-do-zycia-w-rodzinie.-pp-z-komentarzem.-szkola-podstawowa-1.pdf

Argumenty Rozwiń

Kontrargumenty Rozwiń

Argumenty

Z dobrego wpływu rodziny na swoich członków

Rodzina daje wszystkim swoim członkom wsparcie, poczucie bezpieczeństwa i siłę wewnętrzną. Rodzina to źródło życia, miłości, radości, szczęścia. Jest potężnym impulsem do rozwoju. Rodzina to wzajemna pomoc i poświęcenie w trudnych sytuacjach. Rodzina daje schronienie i siłę do przetrwania najtrudniejszych doświadczeń.

Wielu autorów wskazuje, że to właśnie rodzina dała wielu ludziom siłę do przetrwania w totalitaryzmie komunistycznym (Związek Sowiecki) i hitlerowskim (Niemcy).

Kontrargumenty

Z negatywnego wpływu rodziny na swoich członków

W wielu rodzinach panuje przemoc i agresja. Te rodziny niszczą swoich członków.

Argumenty

Z dobrego wpływu rodziny na ojca i matkę

Macierzyństwo i ojcostwo są piękne: to nowe relacje miłości, to odkrywanie na nowo świata razem z dziećmi, to potężny impuls do rozwoju mężczyzny i kobiety, których małżeństwo dało początek rodzinie. Dzieci pomagają swym rodzicom stać się większymi i pełniejszymi ludźmi (Ch. Peguy pytał: „Czym my byśmy byli bez dzieci?”).

Widać to także w odpowiedziach na pytania: czego nauczyliśmy się od swoich dzieci? czego uczy nas rodzicielstwo? Odpowiedzi te można znaleźć w wielu miejscach w internecie.

Kontrargumenty

Argumenty

Z dobrego wpływu rodziny na dzieci

Rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania i rozwoju. Dziecko rozwija się najlepiej w trwałej i dobrej relacji z matką i ojcem, w relacji z rodzeństwem, w relacji z babcią i dziadkiem i z dalsza rodziną. Rodzina to najlepsze miejsce:

rozwoju moralnego i kulturowego dzieci. W rodzinie dziecko najlepiej uczy się tego, co jest dobre a co złe. W rodzinie dokonuje się socjalizacja czyli wrastanie dzieci w normy, wartości, zwyczaje i tradycje i kulturę społeczności i narodu.
profilaktyki przestępczości dzieci i młodzieży. Wychowanie moralne i kulturowe w rodzinie stanowi to najlepszą profilaktykę, jest najlepszym sposobem zapobiegania przestępczości. Im więcej dzieci wychowuje się w rodzinach dysfunkcyjnych lub poza rodziną tym większe koszty instytucji, których celem jest próba zastąpienia braku dobrego wychowania rodzinnego i związanej z tym socjalizacji. Jednak ta re-socjalizacja tylko z trudem i przy znacznym nakładzie środków jest w stanie osiągać wyniki, jakie ma w tym zakresie dobra rodzina.
rozwoju umiejętności społecznych dzieci. Rodzina to „pierwsza szkoła cnót społecznych” (Jan Paweł II, Szczecin). Rodzina to najważniejsze miejsce edukacji obywatelskiej. Według P. Bergera, jednego z największych socjologów XX wieku, rodzina jest podstawowa strukturą pośrednicząca między człowiekiem a społeczeństwem, strukturą w której uczy się on godzenia rozwoju indywidualnego z dobrem wspólnym. Ten wpływ ma znaczenie dla społeczności lokalnej, dla narodu i dla państwa.
rozwoju umiejętności gospodarczych dzieci. To w rodzinie dzieci mogą nauczyć się postaw i umiejętności ważnych dla przyszłej pracy czy prowadzenia działalności gospodarczej.

Kontrargumenty

Z negatywnego wpływu rodziny na dzieci

W wielu rodzinach panuje przemoc i agresja. Te rodziny niszczą dzieci, odbierają im radość, szczęście, możliwość rozwoju.

Argumenty

Z dobrego wpływu rodziny na babcię i dziadka

Dla osób starszych rodzina jest najlepszym miejscem życia i opieki. Relacje z dorosłymi dziećmi i z wnukami mogą dać im wiele wsparcia i radości. W sytuacji konieczności podjęcia opieki nad osobami starszymi rodzina jest do tego najlepszym miejscem. Opieka instytucjonalna – czasem konieczna – nie da bowiem tego, co może dać osobom starszym rodzina: miłości, więzi, emocjonalnego oparcia.

Kontrargumenty

Argumenty

Ze znaczenia rodziny dla rozwoju gospodarczego

Stabilna rodzina ma znaczenie dla bogactwa społeczeństwa. Laureat nagrody Nobla z dziedziny ekonomii G.S. Becker pisał: „Podstawą rozwoju ekonomicznego społeczeństwa jest trwałe, monogamiczne, heteroseksualne małżeństwo, koncentrujące się na inwestycjach „specyficznych”. Najoczywistszym i najczęstszym przykładem takich inwestycji „specyficznych” są dzieci”.

Rodzina się opłaca!
https://parezja.pl/rodzina-sie-oplaca/

M. Michalski, Gospodarka zaczyna się w rodzinie –kondycja rodziny a rozwój społeczno-gospodarczy
https://www.ur.edu.pl/storage/file/core_files/2018/6/21/56e06cdbcb6ef08cc2163
2ae3ba323d3/tekst%201%20Micha%C5%82%20A.%20Michalski.pdf

Kontrargumenty

Argumenty

Ze znaczenia rodziny dla narodu i państwa

Rodzina jest podstawą siły narodu – naród to rodzina rodzin. Rodzina jest podstawowym i najważniejszym miejscem wychowania patriotycznego: przekazu tradycji, kultury i języka narodu, przekazu i kształtowania tożsamości narodowej. Rodzina jest też podstawą państwa – jego siły i trwałości.

Przykładem znaczenia rodziny dla narodu i państwa może być tu historia zaborów, kiedy nie istniało państwo polskie, a polskość przetrwała w dużej mierze dzięki rodzinie.

F. Koneczny, obronić cywilizacje łacińską!, Lublin 2002

P. Sorokin, Amerykańska rewolucja seksualna, Wrocław 2020

XVIII Międzynarodowy Kongres Rodziny, Warszawa 1994

E. Jabłońska-Deptułowa, Rodzino, dokąd zmierzasz?, Poznań 1987

Kontrargumenty

Z silnego narodu i państwa jako zagrożenia

Silny naród to niebezpieczeństwo nacjonalizmu i faszyzmu, niebezpieczeństwo wojny. A silne państwo to zagrożenie dla wolności obywateli. Ograniczenie znaczenia i roli rodziny w życiu społecznym to zmniejszanie tych zagrożeń

Argumenty

Ze znaczenia rodziny dla siły chrześcijaństwa

Siła chrześcijaństwa zależy od siły rodziny. Jeśli rodzina zanika, jeśli jest coraz słabsza to i chrześcijaństwo zanika w społeczeństwie i jest coraz słabsze. M. Eberstadt przenalizowała wiele teorii sekularyzacji oraz wiele badań empirycznych na ten temat. Według niej to nie jest tak, że laicyzacja i sekularyzacja jest powodem coraz większego kryzysu rodziny. Stawia ona tezę odwrotną – to zanik rodziny prowadzi do upadku chrześcijaństwa na Zachodzie. Za sekularyzację Zachodu odpowiada według niej „czynnik rodziny” – zanik i upadek rodziny prowadzi do zaniku i upadku chrześcijaństwa na Zachodzie. Dzieje się tak, ponieważ rodzina ma wielostronny wpływ na religijność swoich członków. Z jednej strony dorośli wpływają na rozwój religijny dzieci. Z drugiej jednak dzieci – przez sam fakt swego pojawienia się w rodzinie wpływają na rozwój religijności swoich rodziców (statystycznie rzecz biorąc rodziny częściej chodzą do kościoła, single rzadziej). Dlatego też kluczem do odrodzenia chrześcijaństwa w świecie Zachodu jest odrodzenie rodziny. M. Eberstadt uzasadnia to konfrontując różne teorie sekularyzacji z danymi z badań socjologicznych.

M. Eberstadt, Jak Zachód utracił Boga?, Kraków 2014

Kontrargumenty

Z chrześcijaństwa jako zagrożenia

Chrześcijaństwo jest zagrożeniem dla wolności w przestrzeni publicznej. Jeśli więc znaczenie i rola chrześcijaństwa w społeczeństwie zależy od rodziny – to kryzys rodziny jest czym pozytywnym.

Argumenty

Ze znaczenia rodziny dla poziomu zdrowia publicznego

Rodzina daje psychiczne wsparcie osobom chorym, a to jest jednym z czynników sprzyjających powrotowi do zdrowia

Kontrargumenty

Argumenty

Ze znaczenia rodziny dla ochrony przyrody

Badania wskazują, że 6-osobowa rodzina produkuje dużo mniej śmieci niż 6 gospodarstw jednoosobowych. „Jak wykazują badania, ilość wytwarzanych odpadów komunalnych na mieszkańca maleje wraz ze wzrostem liczebności gospodarstwa domowego” (W. Urbaniak)

Włodzimierz Urbaniak, Ile śmieci produkuje rodzina 6 osobowa? Czy jest to suma 6 gospodarstw singlowskich?
https://wielkopolska.3plus.pl/assets/file/1341,ile_smieci_produkuje_rodzina.pdf

Kontrargumenty

Z dziecka jako zagrożenia dla klimatu

Im więcej dzieci na świecie tym bardziej jest zagrożony klimat. Im mniejsze rodziny – tym lepiej dla przyrody. Im mniej rodzin - – tym lepiej dla przyrody.

A. Bełdowicz, Czy warto rodzić dzieci w dobie kryzysu klimatycznego?
https://klimat.rp.pl/moim-zdaniem/art17071901-czy-warto-rodzic-dzieci-w-dobie-kryzysu-klimatycznego

Argumenty

Z ochrony rodziny przez prawo

Rodzina jest pod ochroną państwa jak to jest zapisane w Konstytucji RP: „Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej” (art. 18).

Kodeks rodzinny i opiekuńczy opiera się na przekonaniu o wartości rodziny i potrzebie jej ochrony.

Kontrargumenty

Z prawa jako opresji patriarchalnej

Dotychczasowe prawo ma charakter opresyjny, dlatego trzeba je zmienić.

Argumenty

Z ochrony rodziny przez kulturę

Kultura europejska od wieków traktowała rodzinę jako wielką wartość. W innych kulturach także rodzina była cennym wzorcem pozostającym pod ochroną całej społeczności. Przykładem może być znaczenie rodziny w kulturze ludów i narodów Afryki.

Kontrargumenty

Z kultury jako opresji patriarchalnej

Dotychczasowa kultura ma charakter patriarchalny, opresyjny, dlatego trzeba ją zmienić tak, aby już nie krępowała swobodnego rozwoju i samorealizacji.

Argumenty

Z ochrony rodziny przez chrześcijaństwo i inne religie

Rodzina ma wielką wartość w chrześcijaństwie i innych religiach monoteistycznych: judaizmie i islamie.

Kościół Katolicki bardzo mocno podkreśla wartość rodziny. Miłość w rodzinie jest tu widziana jako odbicie miłości Trójcy Świętej.

Szczególnie wiele miejsca rodzinie poświęcił w swym nauczaniu Jan Paweł II (m.in. Encyklika Familiaris consortio, List do rodzin).

W 1983 roku Stolica Apostolska opublikowała KARTĘ PRAW RODZINY i przedłożyła ją „wszystkim ludziom, instytucjom i władzom zainteresowanym misją rodziny w świecie współczesnym”.

Karta Praw Rodziny
https://rodzina.archidiecezjakatowicka.pl/images/pdf/karta_praw_rodziny.pdf

Kontrargumenty

Z religii jako opresji

Religie ze swej natury mają charakter opresyjny. Dlatego trzeba religie usunąć z przestrzeni publicznej i pozbawić je wpływu na bieg spraw społecznych.

Nie! Rodzina nie jest wartościowym środowiskiem życia i rozwoju

Opis stanowiska

Odpowiedź, że rodzina nie jest dobrym środowiskiem życia i rozwoju to innymi słowami teza, że rodzina jako taka ma zły wpływ na swoich członków, blokuje ich rozwój, jest środowiskiem niszczącym, jest zagrożeniem, przemocą i zniewoleniem dla osób, które ją tworzą – szczególnie dla kobiet. Rodzina tłamsi i niszczy. Jest złym miejscem do życia.

Przykład w prawie

O wprowadzanym w Niemczech w latach 80-tych prawie tak pisał wtedy kard. Ratzinger: „Projekt nowej ustawy o prawie rodzicielskim, wniesiony do Bundestagu, nie ukazuje rodziny jako środowiska wzajemnego zaufania i wzajemnego oddania się jej członków. Rodzina przedstawiona jest tu raczej jako środowisko zasadniczej nieufności, przestrzeń, w której żyją tylko poszczególne indywidua, potrzebujące wzajemnej ochrony przed sobą. Prawo rodziców do posłuszeństwa dzieci traktuje się tu jako wyraz stosunku ciemiężycieli do uciemiężonych. Projekt ustawy jest niewątpliwie odbiciem naszego społeczeństwa: rozbite małżeństwo, zburzone rodziny, dzieci opuszczone bez pardonu... Ale to, co jest chorobą naszego społeczeństwa, zostaje tu podniesione do rangi miarodajnej reguły, i dlatego schorzenie staje się nieuleczalne. W gruncie rzeczy znajduje tu wyraz owo zatrucie naszych dusz, które posłuszeństwo i wychowanie uważa już tylko za ucisk, wierność, tam, gdzie zaczyna się ona łączyć z cierpieniem – za pozbawienie wolności, zaufanie – za parawan wyzysku, i dlatego nieufność, mającą bronić człowieka przed człowiekiem, deklaruje jako postawę jedynie realistyczną. Zasadnicze zastrzeżenia w tym nowym projekcie prawa budzą nie tyle poszczególne punkty, ile sam obraz człowieka leżący u jego podstaw i przekonanie, że mądrość państwa poprzez racjonalne planowanie zdolna jest zintegrować skłóconych ze sobą ludzi”.

J. Ratzinger, Służyć prawdzie, Poznań 1983, s. 65.

Przykład w edukacji

W Standardach edukacji seksualnej w Europie firmowanych przez WHO i BzgA rodzina jest zmarginalizowana i w dużej mierze przemilczana. Jest to pośredni przekaz kierowany do dzieci i młodzieży, że rodzina nie jest wartością, że to coś nieistotnego.

Standardy edukacji seksualnej w Europie,
https://www.academia.edu/37962100/WHO_BzgA_Standards_polnisch

Argumenty Rozwiń

Kontrargumenty Rozwiń

Argumenty

Z rodziny jako instytucji patriarchalnej

Rodzina sama w sobie jest zła jako instytucja patriarchalna, stworzona przez mężczyzn po to, aby wykorzystywać i trzymać w podporządkowaniu kobiety.

Kontrargumenty

Z rodziny jako wspólnoty miłości

Rodzina sama w sobie jest przede wszystkim wspólnota miłości. To jest ideał, do którego każda konkretna rodzina powinna dążyć.

Argumenty

Z rodziny jako ze swej istoty środowiska przemocy

Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem powszechnym. Stąd konieczność „walki z przemocą w rodzinie” czy działań „przeciw przemocy w rodzinie” i „przeciw przemocy wobec kobiet”. Rodzina jako taka jest miejscem przemocy, miejscem. ta przemoc dotyka przede wszystkim kobiety. Świadczy o tym tytuł Konwencji Stambulskiej: „Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej”.

Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej
https://www.niebieskalinia.info/pliki/dokumenty/Wa%C5%BCne%20dokumenty/
Konwencja%20o%20zapobieganiu%20i%20zwalczaniu%
20przemocy%20wobec%20kobiet%20i%20przemocy%20domowej.pdf

Kontrargumenty

Z negatywnego charakteru hasła „walki z przemocą w rodzinie”

W haśle „walki z przemocą w rodzinie” cel tej walki jest sformułowany wyłącznie negatywnie. Jest więc to cel fragmentaryczny, skupiony tylko na zjawiskach negatywnych. W tak sformułowanym celu nie ma pozytywnego wskazania tego, jak być powinno.

Już choćby z racji zasad skutecznego działania jest to błędne.

W dodatku takie jednostronne eksponowanie hasła „walki z przemocą w rodzinie”, bez pokazania „jak być powinno”, jest formą negatywnej oceny rodziny jako środowiska życia i rozwoju. Hasło „walki z przemocą w rodzinie” i z „przemocą wobec kobiet” jest zatem w praktyce pośrednim sposobem budowania negatywnego obrazu rodziny (robienia rodzinie „czarnego pijaru”).

Z konieczności pozytywnego określenia celu walki o lepszą rodzinę

Przy każdym działaniu powinno się jego cel określać przede wszystkim w kategoriach pozytywnych. Jest to warunek efektywności tych działań. Tak też należy postąpić w związku z „walką z przemocą w rodzinie”. Do jakich pozytywnych celów ta walka ma prowadzić? Możemy te cele określić np. tak: pomóc rodzinie w tym, aby stała się miejscem szacunku i miłości. Wtedy te konkretne przypadki przemocy w rodzinie zostaną ustawione w odpowiedniej ramie, we właściwej perspektywie. Zatrzymanie przemocy w takich rodzinach zostanie włączone w szerszą ramę pomocy rodzinie w rozwoju swego potencjału, w rozwoju umiejętności ważnych do zbudowania szczęśliwej rodziny. W takich ramach byłoby miejsce dla wielu działań podejmowanych w imię „walki z przemocą w rodzinie”, ale umieszczone byłyby one w innej ramie, niosącej za sobą jako dominujące – pozytywne skojarzenia, że rodzina winna być miejscem pełnym szacunku i miłości.

Ze wskazania z góry winnych

Strategia „walki z przemocą w rodzinie” zamyka krąg osób ciepiących krzywdę przede wszystkim do kobiet oraz do dzieci. Z góry jest tu przesądzone, że zawsze kobiety są ofiarami, a mężczyźni są tymi, którzy prześladują. Jednak zdolność do zadawania cierpienia innym osobom mają i mężczyźni i kobiety.

Ze wskazania likwidacji rodziny jako drogi do likwidacji przemocy w rodzinie

Strategia „walki z przemocą w rodzinie” pośrednio niesie przekaz, że ochrona wolności i godności kobiet i dzieci polega w każdym wypadku na jak najszybszym rozdzieleniu rodziny, bo jest ona środowiskiem zniszczenia.

Pośrednio może też upowszechniać przekonanie, że jak nie ma już rodziny razem, to nie ma już przemocy. Rodzinę należałoby w ogóle zlikwidować (pozwolić na jej „obumarcie”); skutek radykalny, ale będącym logiczną konsekwencją obrazu rodziny jako „miejsca przemocy”.

Ze zwiększania zakresu kontroli rodziny przez państwo

Strategia „walki z przemocą w rodzinie” prowadzi do prób coraz większej kontroli rodziny przez państwo (zmiany prawne, poszerzanie kompetencji urzędników wobec rodziny). A takie działania to niszczenie rodziny, odbieranie jej wolności i autonomii.

Argumenty

Z rodziny jako „obozu koncentracyjnego”

Wedle niektórych rodzina jest „obozem koncentracyjnym”. Tak np. uważa Betty Friedan, autorka książki "The Feminine Mistique" – "Mistyka Kobiecości" wydanej w USA w 1963 roku. Zrównuje ona życie amerykańskich gospodyń lat 60. z losem więźniów obozów koncentracyjnych.

B. Wildstein, Rodzina czyli obóz koncentracyjny
https://www.rp.pl/opinie-polityczno-spoleczne/art15487251-rodzina-czyli-oboz-koncentracyjny

Kontrargumenty

Z obrażania więźniów obozów koncentracyjnych

Porównania życia osób w obozach koncentracyjnych do życia kobiet pełniących role gospodyń domowych to obraza pamięci wszystkich, którzy do takich obozów trafili.

B. Wildstein, Rodzina czyli obóz koncentracyjny
https://www.rp.pl/opinie-polityczno-spoleczne/art15487251-rodzina-czyli-oboz-koncentracyjny

Argumenty

Z wielu przykładów przemocy w rodzinie

O powszechnym zjawisku przemocy w rodzinie mówi wiele przekazów medialnych. Media ciągle podają nowe przykłady takiej przemocy. Te przykłady dowodzą powszechności zjawiska: agresywny mąż i ojciec pastwi się nad żoną i dziećmi.

Kontrargumenty

Z przykładów miłości i szacunku w rodzinie

Jest wiele przykładów, które pokazują szacunek i miłość w rodzinie, i tkwiący w niej pozytywny potencjał. Zestawienie nawet wielu przykładów negatywnego wpływu rodziny na swoich członków nie upoważnia do formułowania ogólnego wniosku, że rodzina jako taka ma zły wpływ na swoich członków, że rodzina jako taka jest miejscem przemocy.

Z niewykorzystania pozytywnego potencjału rodziny

Pozytywny potencjał rodziny może być przed konkretną rodzinę wykorzystany lub nie. Jakość życia, rozwoju i wpływu w danej rodzinie może być bowiem bardzo różna. Są rodziny, które wykorzystują ten potencjał w stopniu wysokim, są takie, które ten potencjał wykorzystują w stopniu średnim, ale i takie, które ten potencjał niszczą.

Z dysproporcji medialnej przykładów negatywnych

Przykłady przemocy w rodzinie są eksponowane medialnie i zaburzają adekwatność całościowego obrazu. Przez ekspozycję takich przykładów – i brak równie eksponowanych przykładów miłości i szacunku w rodzinach obraz rodziny zostaje zaburzony.

Z braku empirycznego potwierdzenia

Dane empiryczne wskazują na zjawiska pozytywne jak i zjawiska negatywne w rodzinach. Rodzina jest rzeczywistością dynamiczną i za jakiś czas badania mogą pokazać odwrócenie trendów. Jeśli dziś rośnie skala przemocy w rodzinach to za jakiś czas może ulec zmianie. Może zacząć rosnąć liczba rodzin żyjących w atmosferze szacunku i miłości i zmniejszać się liczba rodzin, w których dochodzi do aktów agresji i przemocy. Nie można jednak na tej podstawie wyciągać wniosków na temat rodziny w ogóle.

Jest też ważne, aby na zjawiska agresji przemocy patrzeć całościowo i porównawczo. Chodzi o to, aby skalę tego zjawiska porównywać w rodzinach i w różnego rodzaju związkach nieformalnych.

Z najlepszych rodzin

Pozytywny potencjał, jaki kryje się w rodzinie jako takiej, pokazują przykłady rodzin, które można określić jako najlepsze. Skoro pewne pozytywne zjawiska mają miejsce w rodzinach, które możemy określić jako najlepsze, to jest to osiągalne – mniej lub bardziej – dla większości rodzin (poza sytuacjami skrajnymi).

Argumenty

Z krzywdzących kobiety tradycyjnych ról rodzinnych

Rodzina ogranicza i niszczy kobiety, zamyka je w więzieniu rodzenia dzieci i przemocy ze strony mężczyzn. Źródłem tej domowej przemocy wobec kobiet są tradycyjne role rodzinne mężczyzny i męża, kobiety i żony. Żeby zlikwidować przemoc wobec kobiet i przemoc domową trzeba zmienić wszystkie dotychczasowe role i wzorce rodzinne – trzeba od samych podstaw przemodelować rodzinę albo doprowadzić do jej zaniku. Tak powszechność krzywdy kobiet i jej źródła przedstawia m.in. Konwencja Stambulska (Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej).

Kontrargumenty

Z rodziny jako ochrony kobiet

To właśnie rodzina, ze swym systemem ról chroni kobiety. Daje im poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji „Przed przemocą najlepiej chronią silne więzi rodzinne. Tymczasem Konwencja Stambulska to właśnie w rodzinie dopatruje się źródeł przemocy”.

Karolina Pawłowska w PCh24 TV: To rodzina chroni kobiety! Ideologia gender tylko szkodzi
https://www.pch24.pl/karolina-pawlowska-w-pch24-tv--to-rodzina-chroni-kobiety--ideologia-gender-tylko-szkodzi,82554,i.html

Z innych źródeł przemocy wobec kobiet niż role rodzinne

Źródłem przemocy w rodzinie jest w dużej mierze alkoholizm. To brak kontroli w spożywaniu alkoholu prowadzi do tego, że rodzina staje się miejscem agresji jednych i krzywdy drugich.

Argumenty

Z autorytetu K. Marksa

Rodzina jest miejscem strukturalnego ucisku i przemocy według klasyków myśli społecznej, socjologicznej, filozoficznej i psychologicznej.

Tak rodzinę widzieli twórcy marksizmu. Według marksizmu rodzina jest instytucją patriarchatu, ucisku i wyzysku, dominacji mężczyzn nad kobietami. Kobiety w tym ujęciu to klasa wyzyskiwana, a mężczyźni to uciskający kobiety wyzyskiwacze. Stąd też w Związku Sowieckim po zwycięstwie rewolucji komunistycznej podjęto szereg działań, które miały na celu likwidację rodziny jako instytucji burżuazyjnej.

M. Szumiło, Bolszewicka rewolucja seksualna
https://historia.org.pl/2015/07/08/bolszewicka-rewolucja-seksualna/

Kontrargumenty

Ze zbrodniczych skutków ideologii marksistowskiej

Marksistowskie myślenie o rodzinie, tak jak i o innych problemach społecznych, prowadzi do ludzkich tragedii w wielkiej skali. Według marksistów rozwiązaniem problemu nadużywania własności prywatnej jest jej likwidacja (a nie kształtowanie postawy odpowiedzialnego wykorzystania własności prywatnej dla dobra własnego i dobra wspólnego). Analogicznie rozwiązaniem problemu przypadków przemocy w rodzinie jest likwidacja rodziny (a nie zmiana postaw i nawyków osób tworzących rodzinę). Praktyczne działania podjęte w celu realizacji wizji K. Marksa np. w Związku Sowieckim doprowadziły do wymordowania milionów ludzi i do prób likwidacji rodziny (z których się po paru latach wycofano widząc, jakie to przynosi skutki).

Argumenty

Z autorytetu szkoły frankfurckiej

Według badaczy tworzących tzw. szkołę frankfurcką, uznawanych w wielu kręgach za autorytety naukowe, źródłem faszyzmu była niemiecka, drobnomieszczańska, autorytarna rodzina. To z takiej rodziny wyszli ludzie, którzy poparli Hitlera, którzy zbudowali obozy koncentracyjne i obozy śmierci. Jeśli więc trzeba uniemożliwić powrót idei faszystowskich to trzeba doprowadzić do zniknięcia w społeczeństwie tego typu rodziny.

Kontrargumenty

Z ideologicznego charakteru szkoły frankfurckiej

Szkoła frankfurcka miała charakter neomarksistowski, na co wskazywał m.in. L. Kołakowski (Szkołę frankfurcką omawia on w swym klasycznym dziele Główne nurty marksizmu). Prace autorów tej szkoły to wyrosłe z marksizmu, zmodyfikowane tezy ideologiczne, bez oparcia w badaniach empirycznych. Np. teza, że to właśnie rodzina jest źródłem faszyzmu nie ma żadnych podstaw empirycznych, a jest tylko stwierdzeniem wynikłym z nienawiści do rodziny.

L. Kołakowski, Główne nurty marksizmu. Część III Rozkład, Poznań b.d.w.

Z braku logicznej wartości argumentu z autorytetu

Odwoływanie się do wypowiedzi autorów otoczonych – przynajmniej w jakimś kręgu – uznaniem to inaczej użycie argumentu z autorytetu. Taki argument nie ma jednak wartości logicznej, a ma jedynie wartość perswazyjną. Z tego, że ktoś jest uznany i ceniony publicznie nie wynika w sposób logiczny, że wypowiadane przez niego zdania są prawdziwe. To tylko sygnał, że daną opinię trzeba bliżej zbadać i sprawdzić, jakie są jej merytoryczne podstawy.