Podczas zajęć poruszających tematykę sporów kulturowych nie wystarczy postawienie uczniów przed merytoryczną wiedzą – choć jest to niezbędne. Nie wystarczy także jasne przedstawienie swojego zdania przez nauczyciela na koniec zajęć, co może pobudzić uczniów do myślenia.
Konieczny jest także akcent, że w sytuacji sporów kulturowych uczniowie sami stoją przed wyborem. Chcąc nie chcąc, prędzej czy później muszą się opowiedzieć po którejś ze stron. Ostatecznie to do nich należy decyzja. I będzie to decyzja brzemienna w skutki, decyzja, która będzie miała wpływ na całe ich życie. To oni sami będą decydować i oni sami będą ponosić skutki swoich decyzji. Mogą to być komunikaty typu: Decyzja należy do Ciebie! Ty będziesz ponosić jej konsekwencje! Dlatego dobrze się zastanów! Przemyśl to! Mogą to być pytania: Jakie jest Twoje zdanie? Dlaczego tak uważasz?
Nie chodzi o tu jednak o jednorazowy komunikat tego typu, ale pewien motyw przewodni, pewną stałą tendencję, swoisty motyw przewodni serii zajęć i powtarzane przesłanie do uczniów: Decyzja należy do Ciebie! I Ty będziesz ponosić jej konsekwencje! Tak, aby uczniowie coraz bardziej uświadamiali sobie odpowiedzialność za swoje życie. Aby wzięli sobie do serca i żeby się w nich zakorzeniło przekonanie, że trzeba podjąć przemyślaną decyzję w spornych kwestiach i wziąć za tę decyzję i jej skutki odpowiedzialność. Żeby ich wybór był jak najbardziej dojrzały, oparty na rzetelnym przemyśleniu spraw związanych z małżeństwem, rodziną, płcią i tolerancją, które obecnie znajdują się w ogniu sporów i dyskusji.
